Vandaag vroeg op en dat ging wonderwel goed daarna bracht een collega ons naar Dusseldorf airport. De vlucht verliep prima en tegen 9 uur landen wij op kilimajaro waar wij al gauw weer kennis maakten met de heerlijke Tanzaniaanse bureacratie.Bij het ene loket een visum aangevraagd daarna doornaar het volgende loket waar het paspoort werd nagekeken en bij het volgende loket werd een foto genomen en onze vingerafdrukken, alhoewel die van scarlett niet want die is blijkbaar nog te jong. Het ging allemaal zeer vlot deels omdat wij dit vorige keer al mee gemaakt hadden en ervoor gezorgd hadden dat wij snel het vliegtuig uit waren en snel bij de douane. Iets waar ik normaal een hekel aan heb maar vorige keer hebben wij zo lang moeten wachten en was het zo ongelooflijk benauwd in de hal dat we het dit keer toch maar anders hebben aangepakt. Koffers stonden al klaar en voor wij het wisten stonden wij buiten en daar stond ons een verrassing te wachten want daar stond ons sponsor kindje op ons te wachten dat was echt een super verrassing, Scarlett en Irene waren zo blij elkaar weer te zien en babbelden 100 uit.

Zo snel mogelijk naar het weeshuis gereden een rit die ook nog minumum een uur duurde waarvan het laatste deel van de wegextra tijd kostte want door de regentijd was er van die weg niet veel meer over hij zat vol met gaten maar ja we zijn tenslotte in Afrika.

Bij aankomstsnel het bed ingedoken want het was al laat en wij waren erg moe.
Helaas niet meteen in slaap gevallen want Scarlett zag een grote kever en schreeuwde de hele tent bij elkaar dat ze op deze manier niet kon slapen. Heb haar enigzins gerustgesteld en toen gingen wij slapen. Helaas was de slaap maar van korte duur want rond 03.30 begon de haan te kraaien en zaten wij rechtop in ons bed. Wat blijkt het kippenhoek is zo goed als naast onze kamer. Tegen de tijd dat we weer in slaap vielen begon de moskee met zijn oproep voor gebed en daarna begon de kerk met zingen. Dus goedemorgen we zijn weer in afrika.