Vandaag met een paar kinderen naar Ngaratoni gegaan, Ik had een paar dagen daarvoor aan Irene aangegeven dat ik graag wat kinderen van het vorige weeshuis wilde terug zien. In nagaratomi hebben Scarlett en ik 2 jaar geleden vrijwilligers werk gedaan. Het weeshuis waar wij toen waren bestaat niet meer en is verhuist. Gelukkig wist Irene waar het nieuwe weeshuis stond. Dus wij na de lunch op weg naar Nagaratomi op zoek naar Hassani, Queenie en Edison. Eerst lang het oude weeshuis gelopen en daarna op zoek naar de nieuwe locatie gelukkig hadden wij een goede gids bij ons Irene heeft ons door het dorp geloodst onderweg kwamen wij opa van Dickson en Irene nog tegen. Uiteindelijk de plek gevonden en gelukkig waren ze er en wat waren ze blij we kwamen de hoek om zagen Scarlett en Hassani was helemaal blij toen ze Scarlett zagen. Zo leuk dat na 2 jaar ze haar naam nog wisten. Darna nog even door het dorp gelopen zo leuk om alles weer terug te zien, bij 1 winkel weer de lekker koekjes gekocht en bij een andere een kitenge gekocht. Dit is een grote doek waar je kleding uit kan maken maar waar scarlett graag een draagdoek van wilde maken zodat ze daar kinderen in kon dragen. Natuurlijk ook even bij familie langs geweest de bibi (oma) van Irene was er niet maar de moeder van Irene was wel thuis. Zij spreekt geen engels en begon vrij snel aan Irene te vertellen dat zij geen geld voor eten had. Ik heb dat afgehouden en haar door verwezen naar Marije van Arusha support maar toen vertelde ze dat ze zo meteen mais zou gaan verkopen dus toen heb ik 2 maiskolfen bij haar gekocht en was dat voor mij gevoel op een veel betere manier opgelost. Dickson wilde ook nog even bij zijn vader langs wat mij verbaasde want zijn vader woont daar niet alleen zijn moeder met haar nieuwe man. Dickson woont in het weeshuis want de nieuwe man van haar moeder accepteert Dickson niet, tijdens vakanties logeert Dickson dan ook bij zijn opa. Daarom was het des te vreemder dat wij dus bij zijn stiefvader langs gingen. Sommige zaken blijven onbegrijpelijk maar ja dat hoort er bij als je andere cultuur bezoekt. Zo leer je namelijk ook weer van elkaar.