Besteding geld

Het geld dat wij hebben ontvangen is besteed aan verschiillende zaken. Het was soms moeilijk om te bepalen wat kiezen wij er is zoveel nodig, echter de schoolboekenen vond ik toch wel heel belangrijk. Houten speelgoed had ik ook zo graag aangeschaft.

Schoolschriftjes waren op dus die hebben wij ook weer aangeschaft.

Truien en schoenen voor hun schooluniformen waren ook aan vervanging toe, Rachel haar schoenen waren echt heel erg stuk er zaten veel gaten in en veel truien hadden gaten en aangezienze verplicht een uniform te dragen waren de truien hard nodig en schoenen zijn zo ie zo belangrijk..

Schoolboeken die zijn echt noodzakelijk het blijkt dat de kinderen van het weeshuis de enige zijn die geen schoolboeken hebben. Dus wij gaan nu schoolboeken kopen mmaar ik wil er ook voor zorgen dat er voldoende boeken zijn voor komend schooljaar. Helaas kon ik dit niet allemaal doen terwijl ik daar was dus dat doe ik nu vanuit hier. Ik ben nu bezig de berekeningen bij te werken en heb netmet Allycoordinator van het weeshuis en Marije van arusha community afgesproken dat de boeken nu gekocht gaan worden, begroting is in orde. Zo blij dat wij dit voor hun kunnen doen.

Sponsor worden

Lijkt het u leuk om ook een kindje te sponsoren?

Good hope orpahange is nog altijd op zoek naar sponsors voor sommige kinderen. Rachel heeft bijvoorbeeld geen familie meer die voor haar kan of wil zorgen zij is de enige die in alle vakanties niet naar familie kan. Mocht u interesse hebben laat het even weten dan breng ik u in contact met Ally van Good hope.

De kosten van sponsoring is 378 dollar per jaar. Dit geld is voor eten en schoolgeld.

Laatste dag

De laatste dag is helaas alweer aangebroken. Als eerste ging Scarlett samen met Nusera tosties maken we hadden nl nog kaas over dus dat was een super idee van Scarlett. Vanmorgen een afspraak met de directeur van de school om af te spreken wat hij precies nodig heeft. Vroeg in de ochtend waren de leraren al aanwezig om te beginnen met het opruimen en schoonmaken van de klaslokalen. Ik heb toen even met leraressen van de baby klassen gesproken.Er zijn 2 babyklassen 1 klasmet 2 en 3 jarigen en 1 klas met3en 4 jarigen . Ik vond het weer moeilijk om te zien hoeveel van diepeuters in eenklas zitten en wat ze allemaal al moeten leren. Benson die 4 is heeft zelfs al een soort huiswerk waar hij letters moet oefenen. Ik heb kort gesproken met de juffen die vertelden hoe het eraan toe gaat, tekenen gaat via het bord. De juf maakt een tekening op het bord en de kinderen tekenen het na. Het is echt zo anders en alhoewel dat niet perse verkeerd is vond ik het voor die kleintjes wel heel moeilijk omte zien op wat voor manier ze al moeten leren. Bij ons spelen ze nog heerlijk op die leeftijd.

Scarlett wilde haar haar laten vlechten dus zij samen met de kinderen op zoek naar een saloon waar zij dit konden doen. De eerste waar ze heen ginngen was dicht maar de tweede vond het geen probleem. Inmiddels was ik klaar met mijn gesprek en ging ik met Scarlett mee, Scarlett wilde de helft van haar haar gevlochten hebben en dat zou 2000 shilling kosten dat is 0.80 cent dus ik zei tegen scarlett dat is wel heel weinig wil je misschien je hele haar doen. Wij gevraagd wat dat kost en ongelooflijk maar dat zou dan 3000 shilling zijn 1.20 dus. Dat was een makkelijk keuze voor dat bedrag doen we maar meteen al het haar. Het was wel even een opgave want de dame die het deed was erg ruw, Scarlett zei dat ze erg aan haar trok en zelfs de kinderen zeiden het.

Terwijl Scarlett bij de kapper zat ging ik weer terug naar de directeur om nog wat dingen uit te zoeken. In het eerste gesprek had mij nl een mooi doel gegeven om het resterende geld te besteden. Wat blijkt de kinderen van het weeshuis hebben geen schoolboeken, alle kinderen behalve deze kinderen hebben schoolboeken. Dit levert volgens hem een oneerlijke situatie op als zij moeten studeren of huiswerk moeten maken. Voor mij was de keuze snel gemaakt de kinderen gaan schoolboeken krijgen want dat is toch wel een noodzakelijk iets als je op school zit.

Samen met de directeur heb ik een berekening gemaakt en heb ik alles wat hij nodig heeft door genomen. Omdat ze volgend jaar natuurlijk ook weer boeken nodig hebben heb ik daar ook naar gekeken. Helaas moet ik vandaag naar huis en kan ik het zelf niet meer begeleiden maar ik heb het volste vertrouwen in de directeur en Ally. Het geld is bij Marije en die zal op basis van de rekeningen het geld betalen en dan is met het kopen van schriften, schoenen en schooltruien het geld op.

Oudersen leraren van de montesorri en alle anderen bedankt dat jullie dit mede mogelijk hebben gemaakt hebben.

Via deze weg hoop ik dat jullie een beetje kunnen zien hoe wij het gehad hebben en hoe jullie giften terrecht zijn gekomen

Maar de dag was nog niet voorbij want vandaag werd sorayah de dochter van Ally 1 jaar en om 16.45 zou er een feestje zijn dit dachten wij zouden dan nog net even kunnen mee maken want om 16.30 zouden wij vertrekken richting vliegveld. Blijkbaar was ik vergeten dat ik in Afrika was want toen ik om 16.30 vertrok was het feestje nog lang niet klaar om te beginnen. maar het eten wel dus werden wij met een bord en een flesje fanta in de auto gezet. Heerlijk gegeten wel een uitdaging in een hobbelende auto maar het is gelukt. Het afscheid was moeilijk maar door de spanning van het feestje waren de kids gelukkig afgeleid.Onderweg naar het vliegveld nog genoten van de kilimanjaro waar we de top enigzins van konden zien en toen waren we eindelijk op het vliegveld en vertrokken wij weer naar huis.

Ally, alle aunties en bibi en Mama Asha (de oprichtster van het weeshuis en de moeder van Ally) allemaal bedankt voor het ware welkom. .

Asante sana

Laatste inkopen voor vrienden doen en na de lunch naar de speeltuin

Vandaag waren wij al vroeg op om op tijd op weg te zijn. Samen met Irene en Rachel gingen wij rond 8 uur op weg naar Arusha. Eerst even een ontbijtje aangeschaft bij de nakumat en daarna op weg gegaan naar de masai markt. Daar prachtige dingen gekocht en toen bleek het inmiddels alweer 11 uur te zijn dus snel weer terug richting bus station en toen met de daladala naar huis. Voor de lunch begonnen sommige kinderen de vlechtjes uit hun haar te halen want ze wilden een ander kapsel, helaas duurt dit met hun soort har nogal een tijd. Geluncht en daarna wilde ik gaan want de chauffeur stond klaar en de rit er naar toe ws toch wel een uur met de schoolbus. Maar nee de dames waren nog lang niet klaar dus tegen half 3 zaten we eindelijk eens in de bus, ik had heel wat geduld nodig om rustig te blijven maar af ent oe heb ik ook wel kenbaar gemaakt dat ik het niet netjes vond, maar ja met een half kapsel kun je ook de deur niet uit. Uiteindelijk richting de speeltuin. Marije had mij geattendeerd op een speeltuin ongeveer een uurtje rijden . Deze speeltuin is van dezelfde organisatie waar zij haar zoontje naar de creche brengt. Samen met Tom een nieuwe vrijwilliger en zijn gitaar gingen wij dus op weg. Irene was helemaal verliefd op de gitaar en tokkelde er flink op los en natuulrlijk zongen alle kinderen weer allerlei liedjes en was de sfeer super. Wat zijn het toch heerlijke kids.

Tweede zwemuitje met de kids

Vandaag gingen wij weer zwemmennu met meer kinderen want inmiddels waren Alice, Ibra, Loveness en Erick er ook bij. Dit keer had ik met Ally afgesproken dat wij eerder zouden lunchen zodat wij meer tijd in het zwembad konden doorbrengen. Rond 1 uur waren we allemaal klaar en kwam zai de vrouw van ally ons halen met het schoolbusje.

Ook vandaag was het weer een genot om de kinderen te zien zwemmen. Loveness vond het een beetje eng maar uiteindelijk is ze met bandjes om op Scarlett haar rug het diepe ingegaan.

Een prachtige dag

Uitstapje naar de hot springs

Vandaag gingen wij naar de hot springs, het was een lange rit maar echt de moeite waard. We waren bijna 2 uur onderweg waarvan 3 kwartier over een hobbelweg. Halverwege werdenwij aangehouden door een man die een gids is van de hot springs en die daar stond om chauffeurs te begeleiden naar de hot springs want de orginele weg was niet bereikbaar vanwege de regen dus stapte dezeman zijn ons in en reden wij samen met hem verder richting de hot springs.

De lange rit was het allemaal waard want we kwamen aan in een paradijsje. Het was er heel rustig want de eerste paar uur waren wij de enigen. Aan de boom hing een touw met een stok waar je als tarzan zo het water in kon springen. Vanaf het begin tot aan het einde heeft scarlett en een ander jongetje alleen maar gesprongen ze vond het zo fantastisch en dat was het ook. Het water was super helder lekker warm niet heet maar gewoon aangenaam en er zwommen van die visjes die je oude huid opvreten dus het was daar gewoon ideaal. We hebben een super dag gehad.

Schooltruien en schriftjes kopen

Vandaag om 10 uur met Ally afgesproken om samen schriftjes en schooltruien te kopen. Maar ja het is Afrika dus ipv 10 uur vertrokken wij rond 12.30. Eerst zat ik nog vol goede moed te wachten tot hij klaar was met zijn vergadering maar op een gegeven moment was ik er klaarmet het wachten en begon ik mij te irriteren dus ben ik mijn eigen ding gaan doen en ben ik af en toe gaan kijken hoe ver hij was. Achteraf kreeg ik een wel gemeend excuus en legde hijuit dat in Afrikahet nu eenmaal zo gaat. Uiteindelijkdus rond 12.30 op wegwe hadden de schoenen die wij voor Irenehadden gekocht weer mee want ze waren te klein. Nadat wij In arusha aankwamen en op weg waren om geld te pinnen vroeg ik Ally waar zijn eigenlijk de schoenen en die bleek hij in dedaladala te hebben laten liggen dus hij snel terug en ik naar de pin automaat voor wat geld.

Nadat we alleshadden gingen wij op weg naar dewinkel waar ze de schooltruien verkochten daar voor alle kinderen nieuwe truien aangeschaft en daarna deschriften aangeschaftmeteej schriften met 200 bladzijdes gekocht zodat ze er een tijdje mee voort kunnen. De kinderen op de primary school hebben per kind 13 schriften nodig wat een stapel. Ally heeft toen de een vriend gebeld die ons kwam ophalen dat is nl goedkoper dan een taxi zei hij want met 100 schriftjes loop je niet even richting daladala. De schoenen nogeven omgeruild inmiddels was de lunchtijd was al lang voorbij en Ally vond dat ik een echte Afrikaanse werd want ikkon zonderklagen een lunch over slaan. Aangekomen in het weeshuis alle schriftjesen truienverdeeld en watwaren ze blij. In de truien moest alleen nog wel even hun initalen worden genaaid met naald en draad niet erg makkelijk dus maar geholpen. Ze zijn nu klaar om de school weer te beginnenn en de school is best pittig voor kinderen. Kinderen op primary school zitten van 8 uur ochtend to 16.30 middags naar school met een pauze van 2 uur verdeeld over 3 periodes.

Terug naar ngaramtoni

Vandaag met een paar kinderen naar Ngaratoni gegaan, Ik had een paar dagen daarvoor aan Irene aangegeven dat ik graag wat kinderen van het vorige weeshuis wilde terug zien. In nagaratomi hebben Scarlett en ik 2 jaar geleden vrijwilligers werk gedaan. Het weeshuis waar wij toen waren bestaat niet meer en is verhuist. Gelukkig wist Irene waar het nieuwe weeshuis stond. Dus wij na de lunch op weg naar Nagaratomi op zoek naar Hassani, Queenie en Edison. Eerst lang het oude weeshuis gelopen en daarna op zoek naar de nieuwe locatie gelukkig hadden wij een goede gids bij ons Irene heeft ons door het dorp geloodst onderweg kwamen wij opa van Dickson en Irene nog tegen. Uiteindelijk de plek gevonden en gelukkig waren ze er en wat waren ze blij we kwamen de hoek om zagen Scarlett en Hassani was helemaal blij toen ze Scarlett zagen. Zo leuk dat na 2 jaar ze haar naam nog wisten. Darna nog even door het dorp gelopen zo leuk om alles weer terug te zien, bij 1 winkel weer de lekker koekjes gekocht en bij een andere een kitenge gekocht. Dit is een grote doek waar je kleding uit kan maken maar waar scarlett graag een draagdoek van wilde maken zodat ze daar kinderen in kon dragen. Natuurlijk ook even bij familie langs geweest de bibi (oma) van Irene was er niet maar de moeder van Irene was wel thuis. Zij spreekt geen engels en begon vrij snel aan Irene te vertellen dat zij geen geld voor eten had. Ik heb dat afgehouden en haar door verwezen naar Marije van Arusha support maar toen vertelde ze dat ze zo meteen mais zou gaan verkopen dus toen heb ik 2 maiskolfen bij haar gekocht en was dat voor mij gevoel op een veel betere manier opgelost. Dickson wilde ook nog even bij zijn vader langs wat mij verbaasde want zijn vader woont daar niet alleen zijn moeder met haar nieuwe man. Dickson woont in het weeshuis want de nieuwe man van haar moeder accepteert Dickson niet, tijdens vakanties logeert Dickson dan ook bij zijn opa. Daarom was het des te vreemder dat wij dus bij zijn stiefvader langs gingen. Sommige zaken blijven onbegrijpelijk maar ja dat hoort er bij als je andere cultuur bezoekt. Zo leer je namelijk ook weer van elkaar.